The Pine Box Boys (B) Roots - Hillbilly - Bluegrass Park Casino Sint-Niklaas (16-06-2022) report: Marcel & photo credits: Marc Blues Photography info organisatie: De Casino info artist: The Pine Box Boys © Rootsville 2022

Op deze mooie en warme zomeravond, had ik eigenlijk meer zin om lekker lui op mij terras te zitten met een goed boek. De roep van live-muziek was echter te groot. Verschillende mogelijkheden waren weggelegd zoals de Pine Box Boys in St-Niklaas of de Otis Soulband in Gent. Ik koos uiteindelijk voor de eerste, gezien het niet zo ver van huis was en ik niet vies ben van een goede portie bluesgrass en consorten... Op noar Sinnekloas....

Mooi park daar aan De Casino en ideaal om er een concertje mee te pikken, al zeker met dit prachtige weer. En ze maken er zeker en vast gebruik van met hun “Great Gigs In the Park concerten”

De Pine Box Boys staan bekend als darkgrass darlings met een hardcore gothic benadering van bluegrass en veel eerbied voor trash metal bands zoals Slayer.Met hun songs eren ze ook de traditie van de oude “murder ballads”. Hun originele nummers tonen eenzelfde grimmig en ironisch eerbetoon aan vreselijke thema’s: moord, ellende en algemeen onverhulde daden van chaos. Hun songs hebben allemaal iets met mysteries, seriemoordenaars en slachtpartijen te maken, ze noemen hun geluid dan ook ‘Uncut Horror Billy’.

Pine box is Amerikaans jargon dat verwijst naar een eenvoudige en goedkope doodskist. En leent zich dus uitstekend als bandnaam voor de muddy roots van deze horrorbillyband. Ze spelen een mix van Bluegrass / Americana / HillBilly Old Time Country. Wanneer ze de banjo, contrabas, akoestische gitaar, trombone of trompet bovenhalen om opzwepende muziek spelen zoals The Hackensaw Boys of Johnny Cash, dan zetten ze de boel op stelten.

De band bestaat uit Lester T. Raww (gitaar, zang, trombone), “Possum” Carvidi (banjo, zang), Col. Timothy Leather (bass), Jimmy Hadley (zang, gitaar en trompet) en Steven “Your Uncle” Dodds (drums).

Op deze zachte juni-avond was er veel volk afgezakt naar het park. Ook wat bekenden, zo zag ik James de Backer van The Sproqueville Ramblers en ook een trio van Duvel Blues, de Gust op kop. Alle ingrediënten waren aanwezig om er een leuke avond van te maken. En leuk ging het worden, zowaar iets meer dan twee uur lieten de Pine Box Boys hun aanstekelijke muziek op ons los, beginnend met ‘Welcome To The Shore’ en ‘This Time A Year’.

Heel weinig rustpunten in dit concert dat bol stond van aanstekelijke en dansbare nummers. Soms een uitzondering met ‘I Kept Her Heart’. De mannen wisselen van instrument als wij van onderbroek en al snel werden de gitaren en de banjo ingeruild voor sax, trombone en trompet. Het swingde als de beesten en neigde soms wat naar ragtime met ‘Dancing On Your Grave’. Bij deze trokken ze dan ook op wandel door het park. Show hoort ook bij de act van deze Pine Box Boys.

We kregen ook een heel knappe en pittige versie van ‘St James Infermary’ op een schaaltje en het knappe ‘I’m Comfy In My Coffin’. Alles zat goed in elkaar en de songs volgden elkaar in sneltempo op. De aanstekelijke muziek lokten her en der wat dansers op de vloer. Ondertussen was het al over elven en ging het richting einde met ‘More Pride Then Priors’ om effectief af te sluiten met het geweldige ‘Stab’ uit het gelijknamige album, waar andere nummers zonder problemen werden doorverweven.

Bij deze viel het doek over dit fijn optreden, echter niet zonder de aanwezigen er nog eentje “for the road” mee te geven. Fijne avond beleefd daar in Sint-Niklaas en ik ging dus als tevreden man naar huis. (Marcel)